Í lívd hins hægsta

Tann, íð situr í lívd hins Hægsta og býr í skugga hins Alvalda, sigur við HARRAN: “Skjól mítt, borg mín, Gud mín, sum eg líti á!”

Sálmur 91

Vit ynskja at vera ein samkoma, har øll kunnu uppliva, at tey finna lívd frá øllum lívsins stormum. Ein lívd, har tú kanst kenna teg frælsan og elskaðan. Ein lívd, har tú kanst vaksa, mennast og brúka tínar gudgivnu gávur. Ein lívd, har tú kanst uppliva gleðina, styrkina og ábyrgdina, sum fylgir av at vera í tøttum samfelag hvør við annan.

Ikki ein hvør sum helst lívd, men lívd hins Hægsta, har vit vera fevnd av Guds faðirørmum.

Hjartaliga vælkomin í Lívdina!